قهر وآشتي زير يك سقف

دعوا آفت زندگي زناشويي

 بعضي دعواها براي زندگي زناشويي ايجاد خطر مي‌كند و روابط زن و شوهر را تحت تاثير خود قرار مي‌دهد. به عنوان مثال، بعضي دعواها عادت مي‌شوند. گاهي زن و شوهر‌ها شرطي مي‌شوند و سر مسائل خاصي هميشه دعوايي كنند. اين زن و شوهر‌ها عادت نكرده‌اند كه مشكلات خود را حل كنند، بلكه فقط دعوا كردن را ياد گرفته‌اند. شايد از زبان خيلي‌ها شنيده‌ايد كه دعواي ما هميشه سر پول است يا دعواي ما هميشه سر خانواده همسرم است. ما بايد ياد بگيريم كه مشكلاتمان را همان ابتداي زندگي حل كنيم، نه اين‌كه هميشه سر يك موضوع با هم دعوا كنيم.

بعضي دعواها به بهانه‌هاي واهي و كوچك‌ اتفاق مي‌افتند. برخي افراد در زندگي يا در مقاطعي از آن، بهانه‌جو مي‌شوند يا به دليلي كه نمي‌توانند آن را بيان كنند، بهانه‌هاي ديگر مي‌گيرند و دعوا راه مي‌اندازند. اين افراد باعث مي‌شوند همسرشان به شدت عصبي و سردرگم شود و او را به عنوان انساني غيرمنطقي و بهانه‌جو بشناسد. اين دعواها يكي از مضرترين دعواهاست و به رابطه زناشويي لطمه وارد مي‌كند.

دعواهايي كه به دليل سوءتفاهم است، معمولا به خاطر عجول بودن افراد و زود قضاوت كردن آنها رخ مي‌دهد؛ به طوري كه بعد از يك اتفاق يا يك گفتگو، فرد منظور همسرش را اشتباه مي‌فهمد و پيش خود قضاوت نادرستي انجام مي‌دهد و اين مساله باعث دعوا بين آنها مي‌شود.

در بعضي دعواها حرف اتفاقات گذشته پيش كشيده مي‌شود. افراد به هر دليلي با هم جر و بحث مي‌كنند و ماجراهاي گذشته را پيش مي‌كشند تا طرف مقابل را بيشتر مقصر جلوه دهند. آنها نمي‌دانند كه با اين كار به رابطه زناشويي خود لطمه بزرگي مي‌زنند. آنها شخصيت طرف مقابل را هدف قرار مي‌دهند و اگر همسرشان هم اشتباهاتش را تكرار كند، ممكن است دعوايشان طولاني و خسارات آن جبران‌ناپذير شود.

گاهي همسران بر سر مسائلي كه همسرشان در آنها مقصر نيست، دعوا مي‌كنند؛ مثل دعواهايي كه بر سر خانواده‌ها پيش مي‌آيد. وقتي كسي از همسرش گله‌مند است كه چرا مادرت يا هر كس ديگري اين حرف را زد، يادش رفته است كه همسر او يك انسان مستقل است و مسوول حرف‌ها و اعمال ديگران نيست.

دعوا نه، حل مشكل آري

براي اين‌كه از انواع دعواها دوري كنيد، يادتان باشد كه براي اين‌كه به توافق برسيد و مشكلي را حل كنيد دعوا مي‌كنيد. البته بايد آنقدر روي خود كنترل داشته باشيد كه اين دعوا‌ها را به گفتگو‌هاي دوستانه تبديل كنيد، نه جر و بحث‌هاي با عصبانيت. هيچ وقت در ميان دعوا به همديگر توهين نكنيد، چون اين توهين‌ها ممكن است از ياد طرفين نرود. هيچ‌گاه كارهايي مثل جبران‌ناپذيري مثل كتك زدن، شكستن اشيا يا داد و بيداد را مرتكب نشويد، چرا كه اين اعمال توجيه‌ناپذير و غيرقابل جبرانند. زندگي را به ميدان جنگ تبديل نكنيد و به هر قيمتي دنبال پيروز شدن نباشيد. فراموش نكنيد كه در مقابل شما همسرتان قرار دارد؛ كسي كه شما عاشق او هستيد. نگذاريد اين عشق تحت‌شعاع مسائل فرعي قرار گيرد و رفته‌رفته از بين برود. اگر قبل، در طول و حتي بعد از دعوا متوجه شديد كه اشتباه از شماست، حتما اشتباه خود را بپذيريد. عذرخواهي كنيد و به دنبال جبران آن باشيد. با انكار اشتباه خود تنها كار را مشكل‌تر مي‌كنيد و دعوا را شديدتر.

اگر همسرتان اشتباهي مرتكب شده است، با ملايمت برخورد كنيد و بدون اين‌كه او را متوجه اشتباهش كنيد، به سراغ مجازات نرويد. اختلاف‌نظر‌ها و اشتباهاتي كه سهوا رخ مي‌دهند. قابل تذكر و گذشت‌اند. پس شما نيز سختگير نباشيد و همسرتان را راحت ببخشيد.

فكر كنيد براي چه در حال دعوا كردن با همسرتان هستيد. آيا دليلي منطقي داريد يا سر مساله‌اي پيش پا افتاده اوقات خود را تلخ كرده‌ايد. با كمي فكر و صبر كردن، شايد مشكلتان با يك گفتگوي كوتاه حل شود، اما بدون فكر و صبر شايد دعوايي طولاني با همسر خود پيش رو داشته باشيد. قبل از مواخذه، منظور همسرتان را از حرف يا عملي كه انجام داده بپرسيد؛ شايد دچار سوء‌تفاهم شده باشيد. مسائل كوچك زندگي، وقتي روي هم جمع مي‌شوند باعث از كوره در رفتن يكي از دو طرف مي‌شوند، پس مسائل‌تان را هرچند كوچك، حل نشده باقي نگذاريد و اجازه ندهيد چيزي روي دلتان سنگيني كند. در ميان دعوا به هيچ وجه به گذشته برنگرديد و مسائل گذشته را پيش نكشيد تا از بحث خود بهترين نتيجه را بگيريد و مشكل را حل كنيد.

گاهي افراد به دليل مشكلاتي كه در محل كار يا با كس ديگري غير از همسرشان دارند، با او دعوا مي‌كنند و بهانه مي‌گيرند. اگر عصبي يا ناراحتيد، مي‌توانيد مشكل خود را به همسرتان بگوييد و از او كمك بخواهيد. مي‌توانيد به او بگوييد كه در حال حاضر عصبي هستيد و احتياج به استراحت داريد. شما حق نداريد كه همسرتان را در مورد هر اتفاقي هدف قرار دهيد و با او دعوا كنيد.

مسائلي را كه گفته شد، به خاطر بسپاريد و هنگام عصبانيت به آنها فكر كنيد تا با دعواهاي بي‌مورد و اشتباه به زندگي‌تان آسيب نرسانيد.

اگر با همسرتان قهر كرديد، مراقب باشيد كه مدت قهرتان طولاني نشود؛ چون هر دوي شما خسته مي‌شويد و انگيزه‌تان براي آشتي كردن كم مي‌شود. كينه‌اي نباشيد و سعي كنيد اشتباهات همسرتان را فراموش كنيد. براي آشتي كردن تعلل نكنيد. اگر اشتباه از شما بوده، عذرخواهي كنيد و اگر همسرتان اشتباه كرده او را ببخشيد و هرچه سريع‌تر آشتي كنيد. غرور در زندگي زناشويي با عشق ميان همسران بي‌معني است. خودتان مشكل را حل كنيد نه واسطه‌ها، چون هيچ كس به اندازه خودتان از زندگي شما شناخت ندارد و معمولا ورود واسطه‌ها كار را بدتر مي‌كند. يادتان باشد به‌هيچ‌وجه خانه خود را ترك نكنيد و همسرتان را تنها نگذاريد. در عصبانيت، حرف طلاق و جدايي به ميان نياوريد. چه بسا زندگي‌هايي كه از سر لجبازي و تصميم‌هاي هنگام عصبانيت، به جدايي ختم شده‌اند. شما انسان بالغ و عاقلي هستيد. اگر اين را قبول داريد، پس بايد بتوانيد با گفتگو و ملايمت مشكلات خود را حل كنيد، شخصيت همسر خود را بشناسيد و بر اساس شخصيت او رفتار كنيد. مثلا اگر هنگام عصبانيت با يك ليوان آب آرام مي‌شود يا مي‌خواهد تنها باشد تا عصبانيتش بخوابد، شرايط را برايش فراهم كنيد. بلافاصله جواب او را ندهيد تا دعوا راه نيفتد و به قهر منجر نشود. اگر همسرتان با شما قهر كرد، درصدد انتقام بر نياييد و قهر نكنيد. سعي كنيد همسرتان را نيز از لاك قهر درآوريد و به حل مشكل بپردازيد.

زندگي آنقدر كوتاه است و ما در دنيا آنقدر تنهاييم كه اگر كمي فكر كنيم، لحظه‌اي بودن با همسرمان را كه عاشقانه او را دوست داريم، از دست نخواهيم داد و عمر گرانبهاي خود و همسرمان را با قهر‌ها و جر و بحث‌هاي كودكانه تلف نمي‌كنيم.