زندگي جهنمي با دخالت مادرزن

مرد میانسال با حالتی پریشان وارد شعبه دادگاه خانواده شد و مقابل قاضی نشست و گفت : آقای قاضی دیگر از دخالتهای مادر زنم خسته شدم و هرچقدر هم به همسرم تذکر دادم که برای زندگی مشترکمان خودمان باید تصمیم بگیریم بی فایده بود.

" بنابراین حاضرم تا تمام مهریه همسرم را یک جا پرداخت کنم و از این زندگی جهنمی آزاد شوم. قاضی که سعی می کرد مرد میانسال را به آرامش دعوت کند گفت: آقا سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و مشکل خود را کامل توضیح دهید تا بتوانم به شما کمک کنم."

مرد میانسال خود را روی صندلی جابه جا کرد و گفت: درست 27 سال قبل همان زمانی که پسری 22 ساله بودم به اصرار مادرم به خواستگاری دختر همسایمان رفتیم من که در حال و هوای جوانی سیر می کردم و تا آن زمان به فکر تشکیل یک زندگی مشترک نبودم از پدرم تقاضا کردم تا کمکم کند بلکه بتوانم شغلی مناسب برای خود دست و پا کنم . با کمک خانواده ام شغلی مناسب راه اندازی کردنم و با گرفتن جواب مثبت از خانواده همسرم او را با 1 میلیون پول نقد به عنوان مهریه به عقد دائم خود در آوردم . اما پس از عقد رفتار های عجیبی از همسرم و مادرش می دیدم که برایم قابل درک نبود.

خانواده همسرم توقعات بی شماری از من داشتند که فراهم کردن آن ها برای من که با کمک پدرم به تازگی شغلی را راه اندازی کرده بودم بسیار سخت بود. هر بار که به خانه آنها می رفتم با حالتی طلبکارانه از من می خواستند که هرچه زودتر خانه ای خریداری کنم و با برگزاری مراسمی با شکوه همسرم را به خانه ببرم . من که تصور می کردم پس از ازدواج تمام این حرف ها تمام می شود تلاش کردم که هر چه زودتر مراسم را برگزار کنم  اما این تازه شروع مشکلات بود زیرا پس از آن همسرم نیز با مادرش همراه شد و دستورات دو برابر شد.

مرد میانسال آهی کشید و گفت: مادر زنم باید تصمیم می گرفت که من چه بپوشم . چه کسانی به خانه ما رفت و آمد کنند، حقوق و در آمدمان را چگونه و برای چه موضوعی خرج کنیم . من که از این نوع رفتار مادر مهناز ناراحت بودم بارها موضوع را به وی متذکر شدم اما بی فایده بود . بنابراین تصمیم گرفتم که به راهم ادامه دهم و خودم برای زندگی مشترکمان به عنوان یک مرد تصمیم بگیرم اما با حضور طولانی مادر همسرم در خانه ما تقریباً چنین چیزی غیر ممکن بود .

مدتی از زندگی ما می گذشت و من رویای پدر شدن را در ذهن خود می پروراندم اما وقتی موضوع را با مهناز مطرح کردم گفت باید کمی راجع به این موضوع فکر کند وقتی شب به خانه برگشتم همسرم به من گفت که مادرم اجازه نمی دهد فعلاً بچه دار شویم من که از این حرف بسیار ناراحت شده بودم تصمیم گرفتم که با مادر همسرم صحبت کنم اما حرف زدن با او نیز بی فایده بود بنابراین تصمیم گرفتم که به موضوع بی تفاوت باشم اما نمی توانستم. برای من خیلی سنگین بود زیرا من مرد آن خانه بودم و تصمیم گیری تمام مسائل آن زندگی باید زیر نظر من صورت می گرفت اما با وجود مادر همسرم این امر غیر ممکن شده بود .

مشکلات وقتی بیشتر شد که پس از فوت پدر مهناز مادرش برای زندگی به خانه ما نقل مکان کرد . دیگر احساس می کردم کار زندگی مان تمام است و روز به روز نقشم در زندگی به عنوان یک مرد کمرنگ تر می شد . من فقط منبع در آمد این زندگی بودم و برای هیچ کاری حق اعلام نظر نداشتم . 17 سال از زندگی مان گذشته بود که تازه اجازه پیدا کردیم به بچه دار شدن فکر کنیم و در سن39سالگی طعم پدر شدن را چشیدم . اما با به دنیا آمدن دخترمان مشکلات بیشتر شد.

مادر مهناز دوست داشت که دخترمان را همانند فرزند خودش تربیت کند در این مدت چندین بار تصمیم گرفتم تا از همسرم جدا شوم اما به خاطر دخترمان از تصمیم خود منصرف شدم . تا آنکه چندی قبل احساس کردم که رفتار دخترم نسبت به من تغییر کرده است وقتی پیگیر موضوع شدم متوجه تاثیر حرف های مادر مهناز بر روی دخترم شدم . او این بار سعی کرده بود که به دختر 10 ساله ام آموزش دهد که باید از پدرش و هر مرد دیگر دوری کند هرچه سعی کردم که به دخترم توضیح دهم بی فایده بود با دیدن این صحنه دیگر تصمیم قطعی خود را گرفتم و امروز به اینجا آمدم تا با پرداخت مهریه همسرم از او جدا شوم تا بلکه پس از زندگی 27 ساله از دستورهای مادر زنم خلاص شوم.

قاضی پس از شنیدن اظهارات مرد میانسال و به دلیل غیبت همسرش وقت رسیدگی مجدد را صادر کرد تا پس از شنیدن حرف های زن حکم را صادر کند.(مهر)